U progu XIX wieku przybyli do Warszawy dwaj cudzoziemcy: Francuz – Mikołaj Chopin – pedagog, nauczyciel języka i profesor literatury francuskiej oraz Niemiec – Juliusz Kolberg – geodeta, kartograf, urzędnik administracji pruskiej. Obaj osiedli tutaj na stałe. Połączyła ich przyjaźń, zainteresowania artystyczne, działalność pedagogiczna oraz kilkuletnie sąsiedztwo w oficynie Pałacu Kazimierzowskiego. W Warszawie założyli rodziny, stając się Polakami „z wyboru”. Z zapałem służąc nowej ojczyźnie, dbali również o wychowanie młodego pokolenia – ich dzieci wniosły znaczący wkład do polskiej nauki i kultury.
Warszawa trzech pierwszych dekad XIX wieku pełniła rolę głównego ośrodka polskiej kultury. Zachowała swe dominujące znaczenie pomimo nie sprzyjających rozwojowi wydarzeń historycznych, wynikających z niestabilnej sytuacji politycznej – traktatu rozbiorowego i wykreślenia Polski z mapy Europy – oraz wysiłków podejmowanych w celu odzyskania suwerenności. Znajdując się w centrum wydarzeń politycznych, wyróżniała się też jako ośrodek gospodarczy i kulturalny.
Reorganizacja prawa, administracji i szkolnictwa sprzyjała demokratyzowaniu stosunków społecznych, wyodrębnianiu się klasy inteligencji zawodowej i urzędniczej. Stolica gromadziła środowiska artystyczne – literackie, teatru i muzyki, sztuk pięknych. Stopniowo podejmowały tu działalność instytucje naukowe i kulturalne: Towarzystwo Warszawsko-Królewskie Przyjaciół Nauk, Liceum Warszawskie, Królewski Uniwersytet Warszawski, teatry, biblioteki, oficyny wydawnicze, salony artystyczno-literackie.
Chopinowie i Kolbergowie odnaleźli w środowisku XIX-wiecznej Warszawy warunki sprzyjające rozwojowi intelektualnemu i twórczości artystycznej; atmosferę przyjaźni, tolerancji, poszanowania. Pomimo, że przyszło im żyć i działać w okresie zaborów, mieli szansę rozwinąć swe talenty i szansę tę w pełni wykorzystali. Zasługi przedstawicieli obu rodzin na polu nauki i działalności pedagogicznej, wysokie stanowiska urzędnicze a także aktywność w życiu artystycznym i towarzyskim, sytuowały ich w kręgu ówczesnych elit.
Wystawa nie pretenduje do przedstawienia całokształtu dzieła Chopina i braci Kolbergów. Ukazuje ich spuściznę we wzajemnych związkach, ze szczególnym uwzględnieniem środowiska, w którym wzrastali, a następnie realizowali swoje zamierzenia twórcze, naukowe i artystyczne. Tworząc barwną mozaikę wybranych faktów, niespodziewanie pozwala wniknąć w tajemniczy proces formowania się niezwykłych osobowości.
Zapraszamy do wejścia w świat młodzieńczych przeżyć Fryderyka Chopina i jego przyjaciół: Wilhelma, Antoniego i Oskara.
WYSTAWA
obejmuje pięć grup tematycznych:
1) Salonik – miejsce spotkań rodziny Mikołaja Chopina i Juliusza Kolberga
2) Dom rodzinny Fryderyka Chopina
3) Dom rodzinny braci Kolbergów
4) Warszawskie środowisko naukowe i artystyczne
5) Fryderyk Chopin i bracia Kolbergowie: Wilhelm, Oskar i Antoni
KATALOG WYSTAWY
odbiega nieco od tego zasadniczego podziału, wyodrębniając trzy części
zatytułowane:
1) Mikołaj Chopin i jego rodzina
2) Juliusz Kolberg i jego rodzina
3) Warszawskie środowisko naukowe i artystyczne.
W celu osiągnięcia większej przejrzystości katalogu, obiekty dotyczące jednej osoby zgrupowano w jednym rozdziale, w układzie chronologicznym, objętym wspólną numeracją. Opis każdej pozycji katalogowej zawiera tytuł, krótkie dane formalne, oznaczenie o przynależności do zbiorów, proweniencję i ograniczoną z konieczności bibliografię. Wszelkie adnotacje (w tym napisy ręką artysty) wyróżniono kursywą, teksty cytowanych listów oraz teksty prasowe umieszczono w cudzysłowie. Wymiary obiektów podano w milimetrach, a obok nazw ulic – numery hipoteczne posesji.
Uzupełnieniem opisów katalogowych są krótkie komentarze i noty biograficzne.
Wystawa będzie czynna
od 2 do 24 PAŹDZIERNIKA 2005
codziennie w godzinach 10 – 18
ZAMEK OSTROGSKICH, WARSZAWA, UL. OKÓLNIK 1
BILETY DO NABYCIA W KASIE TOWARZYSTWA: 10 ZŁ NORMALNY, 5 ZŁ ULGOWY
INFORMACJE: TEL.: (22) 826 59 35
Wystawa jest imprezą towarzyszącą XV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w Warszawie.
