RAFAŁ BLECHACZ, 20-letni, bardzo skromny, ale obdarowany jakimż to talentem, młody artysta, otrzymał tytuł najwspanialszego chopinisty roku 2005! Poza Grand Prix i Złotym Medalem, dodatkowo został on wsparty nagrodami specjalnymi: Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków, Towarzystwa im. Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie poloneza, Filharmonii Narodowej za koncert i nagrodą, która ma tu szczególną wymowę: Krystiana Zimermana za interpretację sonaty.Czekaliśmy długo, bo aż 30 lat, od roku 1975, by tak jak wówczas Krystian Zimerman, Konkurs Chopinowski znów wygrał pianista polski.Halina Czerny-Stefańska, Adam Harasiewicz, Krystian Zimerman i na obecnym XV Konkursie Chopinowskim – Rafał Blechacz. Oto plejada pianistów polskich – zwycięzców Konkursu Chopinowskiego, kolejno w roku 1949, 1955, 1975 i w…

Częściej wybierany przez finalistów Koncert e-moll op. 11 jest dziełem bardziej dojrzałym i to zapewne tłumaczy częstszy jego wybór, bo aż przez dziesięciu kandydatów. Koncert f-moll usłyszymy tylko dwa razy. Mówi się, że Konkurs Chopinowski wygrywają ci, którzy kończą swe występy dziełem bardziej dojrzałym: brawurową podwójną gamą w E-dur; którzy grając Romanzę – część powolną, mogą „od siebie” powiedzieć wszystko. Jednak, nie całkiem to prawda, bo przypomnijmy choćby rok 1980 i Koncert f-moll w wykonaniu Dang Tai-Sona! W zależności od przyjętego tempa – Allegro maestoso , cz. I Koncertu e-moll może być … polonezem. Tak właśnie grał Jacek KORTUS, by oddać tu charakter polskiego tańca. Mimo, że był to jego…

Na zlecenie Organizatorów XV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina firma Dux Recording Producers nagrywa wszystkie przesłuchania konkursowe. Podobnie jak w czasie poprzednich konkursów, nagrania te są przekazywane do zbiorów Fonoteki Towarzystwa im. Fryderyka Chopina. Ponadto wydawana jest Kronika Konkursu – seria płyt kompaktowych, która zawiera najciekawsze interpretacje muzyki Chopina, zarejestrowane podczas kolejnych etapów. Płyty są dostępne w sprzedaży na stoisku DUX w kuluarach Filharmonii Narodowej oraz na stronie internetowej firmy www.dux.pl. Dodatkową „gratkę” dla melomanów i wielbicieli muzyki poważnej zaplanowała „Gazeta Wyborcza”. W każdą środę przez 30 tygodni wraz z Gazetą sprzedawany będzie cykl książeczek poświęconych najważniejszym kompozytorom. Poszczególne części będą stanowić kompendium wiedzy o życiu i twórczości danego…

Mazurki, polonez i sonata. Jest tu wszystko czy prawie wszystko, co może dać pełny obraz umiejętności kandydatów do Chopinowskiego Grand Prix 2005. Jak stylowo grać mazurki? Oto jedno z wyzwań dla każdego, kto pragnie zmierzyć się z repertuarem chopinowskim. Próbując odkryć tajniki owego mazurkowego stylu, sławny Aleksander Michałowski jeszcze w XIX wieku poprosił sędziwą Księżnę Marcelinę Czartoryską, jedną z najzdolniejszych uczennic Chopina, aby zagrała kilka mazurków. Wzbraniając się i zasłaniając niepełną już kondycją pianistyczną, księżna zagrała Mazurka D-dur op. 33 nr 3. Jakież było zdumienie Michałowskiego, gdy usłyszał, że główny temat od samego początku był grany rubasznie bez jakiegokolwiek cieniowania.Dopiero pod sam koniec, ostatni już fragment zabrzmiał delikatnie i wykwintnie…

Chopin – poeta fortepianu, Ariel przy klawiaturze – jak o nim mówiono, był także wielkim odkrywcą i wynalazcą techniki gry oraz nowego brzmienia. Cały czas poszukiwał nowych, technicznych rozwiązań i efektów. Ale te swe muzyczno-warsztatowe pomysły zawsze „ubierał w wytworne szaty muzycznych poematów”. Jego 27 etiud – to arcydzieła „dla palców i dla ducha”. Kiedyś, zwierzając się swemu uczniowi Adolfowi Gutmannowi, powiedział: „Nigdy w życiu nie napisałem tak pięknej melodii”. Chodziło o Etiudę E-dur op. 10 nr 3. „Jej oryginalność pozostawia niezapomniane wrażenie. Jest zachwycająca, rozmarzona i łagodna, jakim mógłby być śpiew dziecka we śnie”. (Robert Schumann o Etiudzie f-moll op. 25 nr 2). Oto za nami dwa kolejne dni…